تاکید فخاری بر ضرورت پوشش بیمه آتش سوزی برای شهروندان تهران - وبلاگ دبستانیها

به گزارش وبلاگ دبستانیها، تهران (پانا) - رئیس شورای استان تهران گفت شهرداری می تواند قانون داشتن بیمه آتش سوزی را از خود کارکنان شهرداری شروع کند و کارکنان گروه پایلوت باشند و بعد این قانون برای همه افراد شهر تهران اجبار گردد و در آینده در دیگر شهرهای استان هم اجرا گردد.

بیمه چه ارتباطی می تواند با مدیریت شهری داشته باشد؟ افرادی که در جامعه زندگی می نمایند با انواع بیمه در ارتباط هستند و هر کسی با توجه به سبک زندگی اش نوع بیمه اش را انتخاب می نماید اما زندگی شهری به خصوص زندگی در شهرهای عظیم این الزام را ایجاد می نماید که شهروندان برای داشتن رفاه بیشتر، توجه خاصی به بیمه های خاص داشته باشند. روز 13 آذر روز بیمه در تقویم ایران است. برای گرامیداشت این روز و ضرورت داشتن برخی از بیمه ها، بیمه و ارتباطش با مدیریت شهری، بیمه موضوعی چهل وششمین گفت وگوی تهران امید دارد، شد. این نشست با حضور الهام فخاری، رئیس شورای استان تهران و غلامرضا رجایی، پزشک و صاحب نظر در زمینه بیمه در لایو اینستاگرام برگزار گردید.

فخاری در شروع نشست شرحی درباره انواع بیمه ها داد و این سوال را عنوان کرد که چرا بیمه در شهرها مهم است؟ او شرح داد: خطرپذیری و رویدادهای پر آسیب و پر خطر شهری باعث شده است تا نام دیگر بیمه شهری را مدیریت ریسک یا مدیریت خطر بنامیم. اگر سخن از سازمان مدیریت بحران و بحث هایی مثل بحران های طبیعی و انسان ساخته می کنیم، بحث بیمه هم به عنوان بخشی از مدیریت خطرپذیری به موضوع ما وابسته است و این نکته را باید در نظر بگیریم که شاید این موضوع در نگاه اول وظیفه اصلی و مستقیم نهادهای شهری نباشد اما به عنوان یکی از خدمات شهری و از جمله وظایف آگاهی بخشی شهروندان تلقی می گردد. از نظر فخاری رواج بیمه ها با اگاهانه زیستن افراد ارتباط دارد: هرچقدر که فرهنگ آگاهانه زیستن و انتخاب گرایانه بودن سبک زندگی در جامعه رواج داشته باشد و هر چقدر جامعه از رفاه نسبی بهتری برخوردار باشد، بیمه درآن جامعه ترویج بهتری دارد.

ارتباط بیمه و مدیریت شهری اما بیمه ای است که با مدیریت شهری ارتباط داشته باشد؟ فخاری دراین باره گفت: بیمه نامه مسوولیت جامعه شهرداری در قبال شهروندان یکی از انواع بیمه است. شاید شهروندان اطلاعات زیادی در خصوص این بیمه نداشته باشند، شاید ما درباره بیمه و ضرورت آن، مسوولیت شهرداری در قبال شهروندان و مسوولیت شهروندان در قبال شهرداری خیلی ندانیم و آموزش درباره این موضوعات هم سرفصلی در آموزش های عمومی در مدرسه و دانشگاه ندارد اما این بیمه وجود دارد. بیمه نامه جامع مسوولیت شهرداری برای جبران کلیه خسارت های جانی و مالی ناشی از خطرات احتمالی عملیات عمرانی و زیربنایی و.. که تحت نظارت شهرداری انجام می گردد، صادر می گردد. در این بیمه نامه حوادث تعیینی تعریف شده است؛ حوادث ناشی از سقوط درختان بر روی وسایل نقلیه و منازل، افراد و.. حتی خسارت های ناشی از عدم پاشیدن نمک در معابردر هنگام بارش برف هم از جمله مفاد بیمه نامه شهرداری ها تلقی می گردد.

غلامرضا رجایی درباره پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در ایران صحبت کرد: ما 24 شرکت بیمه داریم که فرد بر اساس قیمت وعلاقه اش، بیمه را می خرد. متاسفانه ضریب نفوذ بیمه در کشور ما بسیار پایین است. یک علت آن پایین بودن درآمد مردم است و دلیل دیگر شاید عدم اطمینان مردم به بیمه است. بیمه ها موقع حادثه به سرعت و با دقت به وظایفشان عمل نکرده اند و باعث شده ضریب نفوذ بیمه در کشور ما پایین باشد. ما تقریبا یک درصد از سهم حق بیمه تولیدی دنیا راداریم و سهم ما هم در خاورمیانه حدود یک و 13 صدم درصد است. بیشتر حق بیمه های تولیدی در قالب بیمه شخص ثالث قرار می گیرد که بیمه اجباری است. اگر این حق سهم را کم کنیم، صندلی ما خیلی پایین تر می آید.

بیمه خانه ها به کجا رسید؟

رجایی از طرحی بیمه ای صحبت کرد که انجام آن ضرروی است از سال ها قبل قرار بوده اجرا گردد اما به نتیجه نرسیده است: در این طرح آمده بود که همه خانه ها تا سقف تعیینی بیمه شوند و بخشی از حق بیمه را دولت و بخشی اش را مردم روی بقض برق پرداخت نمایند. این طرح خوبی بود که از سال 1387 بارها مطرح شد اما به سرانجام نرسید.

فخاری از دلیل عملیاتی نشدن این طرح پرسید و رجایی شرح داد: سهم دولت در این طرح عدد سنگینی می گردد و دولت خیلی تمایل ندارد سهمی پرداخت کند. از طرف دیگر قمیت ساخت هر یک متر خانه مسکونی در هر جای ایران با حداقل ها حدود شش میلیون تومان تمام می گردد. با این قیمت ها، هم به بیمه شدگان فشار می آورد و هم به دولت. من فکر می کنم یک کم ملاحظه کاری سیاسی می نمایند که مردم ناراضی نشوند و بگویند چند هزار تومان ماهانه باید حق بیمه بدهند و به اجبار کم گردد. دولت هم خیلی پای قضیه نمی آید چون برایش بار مالی دارد.

اگر تهران زلزله بیاید...

نظر فخاری این بود که هر چقدر شرایط مالی کشورها دچار فراز و فرودهای بیشتری باشد، بیمه شدن و بیمه گری دشوارتر می گردد. رجایی با تایید این نظر گفت: دولت های ایران همواره به دلیل این که به درآمد نفت وابسته بوده اند، هیچ وقت چاره جویی مالی نکرده اند. منتظرند یک مشکل ایجاد گردد، بعد آن مشکل را با توجه به منابع مالی که دارند، حل نمایند. مثلا در بخش درمان، در کشورهای اروپایی که بیمه همکاری جاری است، از 50 سالگی معاینات دوره ای برای افراد می گذارند، دلیل کارشان این است که اگر فردی دچار سرطان شده، در همان مراحل اولیه متوجه شوند و درمان نمایند. اما بیمه های پایه ما که گفته می گردد به بیمارستان ها بدهکاری هستند، معاینات دوره ای برای بیمه شدگان تامین اجتماعی برگزار نمی نمایند و می گویند بار هزینه ای دارد اما وقتی فرد دچار بیماری لاعلاج شد، دویست سیصد میلیون هزینه می نمایند و تعیین نیست او درمان گردد یا نه. در بیمه واحدهای مسکونی هم همین نگاه وجود دارد. می گویند اتفاقی نیفتاده و وقتی اتفاقی افتاد، یک فکری می کنیم. اما اگ در تهران اتفاقی بیافتد، مسوولان می توانند از پس هزینه های خسارت بربیایند؟ پاسخ رجایی منفی است: تهران 2 میلیون و 800هزار واحد مسکونی دارد، اگر زلزله در تهران بیاید و اگر به فرض 500 واحد صدمه ببیند، هیچ دولتی توان پرداخت پول و هزینه بازسازی آنها را ندارد. در زلزله بم اگر اشتباه نکنم، 20 هزار واحد مسکونی آسیب دید و پانزده شانزده سال طول کشید تا آنها ساخته شوند. این شرایط را باید پیش بینی کنیم اما از طرف دیگر بیمه کردن خانه ها هم هزینه بالایی دارد. بیمه هر واحد در سال حدود یک تا دو میلیون هزینه دارد. پرداخت این مبلغ این برای افراد جامعه که درگیر حداقل های هزینه زندگی شان هستند، سخت است.

فخاری قبول دارد که مردم حاضر نمی شوند برای زلزله که در حد پیش بینی است، حق بیمه پرداخت نمایند اما سوال او است که آیا مدیران شهری می توانند مردم را قانع نمایند که محل زندگی و کارشان را بیمه آتش سوزی نمایند؟ رجایی این موضوع را به طرحی که قرار بود چند سال پیش در تهران انجام گردد، ربط داد: شهرداری تهران چند سال پیش طرحی را عنوان کرد مبنی بر این که هر خانه ای که می خواهد سرانجام کار بگیرد، باید 10 سال بیمه گردد. این طرح خوب بود ولی مثل خیلی از طرح های دیگر بایگانی شد. مدیریت شهری می تواند قوانینی بگذارد و افراد را اجبار کند که بیمه نمایند. با بیمه خانه هم به کسی که می خواهد خانه را بخرد اطمینان می دهیم که در جای امنی زندگی می نمایند و هم آینده مطمئنی را می گردد برای شهر پیش بینی کرد. شورای شهر و شهرداری با ابزارهایی که دارند، باید خانه های تهران را مجبور نمایند که حداقل بیمه آتش سوزی داشته باشند. هزینه بیمه آتش سوزی خیلی پایین از هزینه زلزله است. اگر شورای شهر بتواند این الزام را ایجاد کند، قدم مهمی را برای شهر برمی دارد. پیشنهاد فخاری این بود که سازمان شهرداری می تواند قانون داشتن بیمه آتش سوزی را از خود کارکنان شهرداری شروع کند، این که این کارکنان گروه پایلوت باشند و بعد این قانون برای همه افراد شهر تهران اجبار گردد و در آینده در دیگر شهرهای استان هم اجرا گردد. رجایی هم با تایید این پیشنهاد، تاکید نمود تهران می تواند الگوی بیمه ای برای شهرهای دیگر باشد.