آخرین تلاش مهندسان ناسا برای نجات سرباز پیر - وبلاگ دبستانیها

به گزارش وبلاگ دبستانیها، مهندسان ناسا آخرین دور از تلاش های خود را برای برقراری مجدد ارتباط با فضاپیمای وویجر 1(Voyager 1) انجام می دهند.

به گزارش وبلاگ دبستانیها ، فضاپیمای وویجر 1 به عنوان دومین فضاپیمای پیر در تاریخ، بیش از 24 میلیارد کیلومتر از زمین دور شده و به عنوان دورترین شیء ساخته شده از طریق بشریت شناخته می شود.

به نقل از ایسنا، ناسا در بیانیه ای اعلام کرده است که این کاوشگر میان ستاره ای از اواسط نوامبر 2023 با مشکلاتی در انتقال داده های جمع آوری شده از طریق ابزارهای علمی خود به زمین روبرو شده است.

وویجر 1 که در سال 1977 به فضا پرتاب شد، نه تنها اولین فضاپیمایی است که به فضای میان ستاره ای سفر می کند(که آن را به دورترین جسم ساخته شده بشر تا به امروز تبدیل می کند)، بلکه اکتشافات قابل توجه دیگری نیز انجام داده است. قمرهای تازهی را در اطراف مشتری پیدا کرده، حلقه دیگری را در اطراف زحل مشاهده کرده و یک عکس ویژه از تمام سیارات با هم در یک قاب گرفته که مانند یک عکس خانوادگی بزرگ از منظومه شمسی است.

بروس واگنر، مدیر تضمین ماموریت وویجر در این باره گفت: ما غمگین و ناامیدیم از اینکه فضاپیما هنوز کار می کند، اما در سکوت فرو رفته است. با اینکه می دانیم انتها آن هر زمانی ممکن است فرا برسد، از دست دادن یک فضاپیما هرگز آسان نیست، به خصوص فضاپیمایی مانند وویجر 1.

سیستم اطلاعات پرواز

مهندسان ناسا در حال حاضر در حال بررسی مسئله ای در رابطه با یکی از سه رایانه داخلی وویجر 1 هستند که به سیستم اطلاعات پرواز(FDS) معروف است. اگرچه این فضاپیما با موفقیت دستورات را از زمین دریافت و اجرا می کند، اما FDS در یکی از زیرسیستم های خود موسوم به واحد مدولاسیون تله متری(TMU) مشکل دارد و نقص ارتباطی را تجربه می کند. در نتیجه، به گفته ناسا، هیچ داده علمی یا مهندسی به زمین منتقل نمی شود.

سیستم اطلاعات پرواز عملکردهای متعددی از جمله جمع آوری داده ها از ابزارهای علمی و نظارت بر سلامت و شرایط فضاپیما دارد. سپس این اطلاعات را در یک بسته داده واحد برای انتقال به زمین از طریق TMU ادغام می کند. این داده ها به صورت باینری کدگذاری می شوند که ترکیبی از یک ها و صفرها را تشکیل می دهند و پایه و اساس همه زبان های رایانه ای را تشکیل می دهند.

در ماه دسامبر، واحد مدولاسیون تله متری(TMU) آغاز به ارسال یک توالی تکرارشونده از یک ها و صفرها کرد که نشان دهنده یک شرایط اختلال و گیر کردن بود. تیم عملیات وویجر پس از حذف سایر علل احتمالی، سیستم داده پرواز(FDS) را به عنوان منبع مشکل شناسایی کرد.

به گفته ناسا، تلاش هایی برای راه اندازی مجدد FDS و بازگرداندن آن به حالت عملیاتی قبلی انجام شد، اما متأسفانه فضاپیما همچنان در انتقال داده های قابل استفاده ناکام است.

مسائل چالش برانگیز

به گفته ناسا، این فرآیند به زمان قابل توجهی نیاز دارد تا تیم عملیات بفهمد چگونه یک فرمان تازه می تواند بر عملیات این فضاپیما تأثیر بگذارد تا از عواقب ناخواسته جلوگیری شود.

علاوه بر این، چالش برانگیزتر اینکه تمام دستورات ارسال شده از سوی کنترل کننده های ماموریت روی زمین به 22.5 ساعت زمان نیاز دارند تا به وویجر 1 که در حال حاضر در حال کاوش در بخش های بیرونی منظومه شمسی ما در فاصله بیش از 24 میلیارد کیلومتر از زمین است، برسند. در نتیجه، تیم مهندسی باید با صبر و شکیبایی 45 ساعت منتظر بمانند تا پاسخی از وویجر 1 دریافت کنند تا آنها را قادر سازد ارزیابی کنند که آیا یک فرمان به نتیجه دلخواه رسیده است یا خیر.

مهندسان ناسا می گویند این هفته دستورات بیشتری را به فضاپیما ارسال خواهند کرد تا اطلاعاتی در مورد شرایط سیستم های داخل فضاپیما جمع آوری کنند.

این تیم در هفته های آینده تلاش های بیشتری را برای تنظیم مجدد سیستم های مختلف وویجر 1 که ممکن است بر FDS تاثیر بگذارند، آغاز می کند.

کاوشگر وویجر 2 که برادر وویجر 1 محسوب می شود، تنها 16 روز پس از همتای خود به فضا پرتاب شد و در حال حاضر به طور موثر به کار خود ادامه می دهد.

این کاوشگرها که از طریق آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا مدیریت و اداره می شوند، در اکتشاف فضای میان ستاره ای که قلمرو وسیعی است که خورشید ما و سیارات همراه آن از آن عبور می کنند، منحصر به فرد هستند.

5858