12 حقیقت ناگفته درباره استیو کارل؛ ستاره فیلم های کمدی - وبلاگ دبستانیها

به گزارش وبلاگ دبستانیها، چه کسی فکرش را می کرد بازیگر جوانی که در فیلم سو موفرفری (Curly Sue) نقشی کوتاه و بدون دیالوگ داشت، روزی تبدیل به ستاره ای مطرح و محبوب گردد که گیشه ها را فتح کند و با نقش آفرینی های مثال زدنی اش نامزد اسکار گردد؟ نقش حاشیه ای استیو کارل در آن فیلم اتفاقی نبود که نوید ظهور یک ستاره پیروز را بدهد، اما او یک دهه بعد تبدیل به چهره ای فوق العاده و بی نظیر در سینما شد که هم در نقش های کمدی غوغا به پا می کرد و هم در فیلم های درام و جدی موجب شگفتی همه می شد.

استیو کارل طی این سال ها در فیلم ها و سریال های پیروز و متعددی بازی نموده، از سریال های کمدی پرطرفداری مثل اداره (The Ofiice) گرفته تا سریال درامی مثل برنامه صبحگاهی (The morning Show). کارل بارها و بارها ثابت نموده که بازیگر ماهر و کاربلد و شگفت انگیزی است و از پس انواع و اقسام نقش ها بر می آید و همواره نقش آفرینی های خیره نماینده و ماندگاری به نمایش می گذارد.

استیو کارل که سال های اولیه حضورش در سینما نقش های فرعی بازی می کرد، راستا ستاره شدن را با شتاب زیادی طی کرد و خیلی زود تبدیل به چهره ای مهم و تأثیرگذار در هالیوود شد که خیلی ها برای فروش فیلم ها یا پربیننده شدن سریال هایشان به حضور او تکیه می کردند.

1. داستان آشنایی استیو کارل با همسرش

نانسی کارل همسر استیو کارل هم مثل خودش کمدینی بااستعداد است که از چهره های ثابت برنامه زنده شنبه شب (Saturday Night Live) به شمار میرود. این دو همدیگر را در شیکاگو و کلاب کمدی شهر دوم (Second City) دیدار کردند، جایی که استیو به نانسی یاد داد چطور در لحظه موقعیت کمدی خلق کند و شوخی های بداهه بسازد. (کلاب کمدی به رستوران ها، بارها و کافه هایی گفته می گردد که در آن بستری برای کمدین ها فراهم می نمایند تا برای مردم استندآپ کمدی اجرا نمایند یا شوخی های بداهه را به نمایش بگذارند). نانسی آن موقع در یک بار کار می کرد، و استیو هم غالبا به آن بار سر می زد و با خودش کلنجار می رفت که از او بخواهد با هم بیرون بروند، ولی مدتی طول کشید تا پیروز گردد.

استیو کارل در برنامه الن دجنرس درباره این قضیه گفت: هر وقت می خواستم با او سر حرف را باز کنم، چنین چیزهایی می گفتم هی، می دونی، من اگه بخوام از یه زنی بخوام باهام بیرون بره، حتما یکی شبیه تو رو انتخاب می کنم. دقیقا شبیه تو. بعد اون می گفت اگه یکی مثل تو بخواد از یه زنی مثل من بخواد باهاش بیرون برم، من حتما باهاش بیرون می رم. تا چند هفته همین شکلی با هم حرف می زدیم… و بالاخره واقعا رفتیم بیرون. عالی بود. از آن موقع تا کنون، استیو کارل و همسرش نانسی در پروژه های مشترک زیادی حاضر شدند، از جمله قسمت هایی از سریال اداره.

2. او مدتی در یک سریال کمدی انیمیشنی صداپیشگی می کرد

استیو کارل از بازیگرهای همیشگی برنامه زنده شنبه شب نبود، اما در پروژه دیگری حضور تقریبا ثابتی داشت. او در سریال انیمیشنی زوج به طور مبهم همجنس گرا (The Ambiguously Gay Duo) به همراه استیفن کولبرت صداپیشگی می کرد. این سریال انیمیشنی تا قبل از اینکه بخشی از برنامه زنده شنبه شب گردد، مربوط به برنامه دیگری بود و به همین علت کسی از بازیگرهای همیشگی برنامه زنده شنبه شب صداپیشگی گری را بر عهده نگرفت و این نقش به استیو کارل رسید.

این سریال به عنوان بخش کوتاهی از برنامه دانا کاروی (The Dana Carvey Show) پخش می شد و ایده های بامزه و واقعا خنده داری داشت. برنامه دانا کاروی نسبت به زمان خودش جلوتر بود و ایده های دیوانه واری را مطرح می کرد، برای همین نتوانست خیلی ادامه پیدا کند. بدون شک اگر این برنامه در دوره ما و در شبکه هایی مثل Adult Swim ساخته و پخش می شد، سرنوشت کاملا متفاوتی پیدا می کرد.

این سریال انیمیشن کمدی هجویه ای بود بر آثار ابرقهرمانی و با تمام مؤلفه های آشنای آن ها شوخی می کرد. از حضور دستیار در کنار قهرمان اصلی گرفته تا لباس های تنگ و چسبانی که می پوشیدند. با اینکه سریال بعد از 8 قسمت به کار خود سرانجام داد، استیو کارل همواره از آن به عنوان تجربه ای دلچسب و دوست داشتنی یاد می نماید و چندجایی گفته که تیم سازنده این انیمیشن سکوی پرتابش شدند تا در آینده به موقعیت های بزرگ تری برسد.

3. استیو کارل از برخی مصاحبه های نمایش روزانه پشیمان است

طرفداران جوان تر و کم سن وسال تر سریال اداره شاید این را ندانند، اما استیو کارل طی سال های 2003 و 2004 به عنوان کمدینی شناخته می شد که فقط نقش خبرنگارهای قلابی را بازی می کرد. در نمایش روزانه (Daily Show) آیتمی کمدی وجود داشت که در آن استیفن کولبرت مثلا نقش خبرنگاری را بازی می کرد که از موقعیت های احمقانه گزارش می گرفت. کولبرت پیشنهاد داد که استیو کارل را به عنوان دستیار این خبرنگار بیاورند تا موقعیت های بامزه تری خلق گردد.

حضور استیو کارل در این برنامه تبدیل به یکی از اولین پیروزیت های بزرگ او شد، اما خود کارل معتقد است که می توانست در مقاطعی بهتر از این ها ظاهر گردد. او طی مصاحبه ای با هالیوود ریپورتر می گوید: اینکه آدم هایی را که حقشان است مسخره کنیم اتفاق بامزه ای به شمار میرود، اما این قضیه روی دیگری هم داشت که واقعا بی رحمانه بود. با این حال، استیو کارل به رفاقتش با جان استوارت سازنده و مجری نمایش روزانه ادامه داد و بعدها هم در فیلم وسوسه انگیز (Irresistible) به کارگردانی او بازی کرد.

4. در فیلم بروس قدرتمند سرش را به آتش کشیدند

استیو کارل در بروس قدرتمند (Bruce Almighty) یکی از اولین نقش های مهم سینمایی اش را بازی کرد و در کنار جیم کری نهاده شد. این فیلم پیروزیت های زیادی کسب کرد و در گیشه عملکرد خیلی خوبی داشت، و برای استیو کارل هم موقعیتی مناسبی فراهم می کرد تا حسابی استعدادهایش را به نمایش بگذارد.

صحنه معروفی را که در آن بروس (جیم کری، که حالا قدرت های خدا را به دست آورده) کاری می نماید تا شخصیت استیو کارل جلو دوربین و آنتن زنده تلویزوین پرت وپلا بگوید و حرف های عجیب وغریب بزند، همه دیده ایم. اما گویا قرار بوده این صحنه طولانی تر از این حرف ها باشد و به جایی برسد که کله استیو کارل آتش می گیرد. حتما فکر می کنید شعله ها را با جلوه های ویژه کامپیوتری در آورده بودند، ولی جریان چیز دیگری بود.

بعدها تعیین شد که این صحنه حذف شده را با جلوه های ویژه میدانی به اجرا در آورده بودند. کارل در برنامه گراهام نورتون درباره این ماجرا گفت: حتی جلوه های ویژه هم نبود…واقعی بود، جلوه میدانی و واقعی جلوی دوربین. یک لوله گاز از پشت کمر من رد کردند، بعد روی سرم سیم پیچ گذاشتند. ژل نسوز هم روی صورتم زدند که نسوزم. بعد یک دفعه این شعله بزرگ یک متری را روشن کردند. استیو کارل اولین بازیگری نیست که در شرایط پرخطر قرار می گیرد، ولی احتمالا از اینکه صحنه مورد نظر را حذف کردند و هیچ کس هم ندیدش حالش گرفته شده.

5. فیلم گوینده و حضور استیو کارل در دولت بوش

پیش از اینکه آدام مک کی با فیلم هایی مثل معاون (Vice) و بالا رو نگاه نکن (Dont Look Up) حسابی سیاست زده گردد و فیلم هایی سرشار از طعنه های سیاسی بسازد، کمدی های ساده و بامزه ای می ساخت مثل گوینده: افسانه ران برگندی (Anchorman: The Legend of Ron Burgundy) با بازی ویل فرل و جمعی از کمدین های هالیوود.

در این فیلم که سال 2004 اکران شد، استیو کارل نقش شخصیتی ابله و دیوانه را بازی می کرد به نام بریک تاملند. در سرانجام فیلم و طی نریشن های انتهایی آن متوجه می شویم که بریک تاملند سمتی در دولت بوش به دست آورده و مشاور ارشد شده. نکته جالب ماجرا اینجاست که وقتی چند سال بعد، آدام مک کی فیلم معاون را ساخت تا داستان زندگی دیک چینی معاون جرج بوش پسر را با زبان خاص خودش روایت کند، استیو کارل را برای نقش دونالد رامسفلد، وزیر سازمان وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا انتخاب کرد.

البته که همه می دانیم رامسفلد به معنای واقعی کلمه شبیه بریک تاملند نبود و آدام مک کی هم سعی ننموده دنیا سینمایی مرتبط به هم بسازد و بگوید این همان بریک تاملند است. داستان فیلم گوینده در دهه 70 میلادی می گذرد، و رامسفلد آن موقع در واشنگتن بود. قبل از اینکه رامسفلد رئیس دفتر جرالد فورد گردد، سفیر ریچارد نیکسون در ناتو بود، چیزی که او در فیلم معاون از آن به عنوان کاری به درد نخور یاد می نماید.

آیا ممکن است که رامسفلد به حدی از این سمت و شغلش بیزار بوده که به نیکسون به دروغ می گفته که در اروپاست، در حالی که واقعا در سن دیه گو بوده و گزارش هواشناسی می داده؟ گفتنش با ما نیست، ولی ممکن است آدام مک کی چنین چیزی را در ذهنش داشته باشد.

6. اگر فیلم باکره 40 ساله ساخته نمی شد، ممکن بود سریال اداره کنسل گردد

وقتی پخش نسخه بازسازی شده و آمریکایی سریال اداره سال 2005 آغاز شد، استیو کارل هنوز ستاره بزرگ و پرطرفداری نبود و سریال هم نتوانست در همان فصل اولش پیروزیت های زیادی کسب کند. همه چیز طوری به نظر می رسید که قرار است با یکی دیگر از بازسازی های شکست خورده طرف باشیم که بعد از یک فصل کنسل می شوند و تقریبا هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که سریال اداره روزی تبدیل به پربیننده ترین سریال کمدی گردد و در نتفلیکس و پلتفرم های آنلاین دیگر رکوردها را جابه جا کند.

خوشبختانه سریال برای فصل دوم تمدید شد و از آن مقطع به بعد همه چیز تغییر کرد. همه شیفته آن شدند و پیروزیت هایش یکی پس از دیگری پیش آمد. اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید نزدیک بود چنین اتفاقی نیفتد و سریال اداره خیلی زود به کار خودش سرانجام دهد. در واقع اگر پیروزیت های چشم گیر فیلم باکره چهل ساله (The 40-Year-Old Virgin) نبود و استیو کارل را به چنین جایگاه و محبوبیتی نمی رساند، ممکن بود فصل دومی برای اداره در کار نباشد.

7. استیو کارل دوست داشت در سریال اداره بماند

سال 2011، استیو کارل دیگر تبدیل به ستاره سینما شده بود و شاید خیلی ها گمان نمایند که جدایی او از سریال اداره به خواست خودش بوده و می خواسته بیشتر روی فیلم های سینمایی اش تمرکز کند. اما در کتاب اداره: داستان ناگفته برترین سیت کام دهه 2000 (The Office: The Untold Story of the Greatest Sitcom of the 2000s) حقایق جالبی را می خوانیم که نشان می دهد واقعیت چیز دیگری بوده. با اینکه کارل برنامه داشت که در آینده سراغ پروژه های سینمایی بیشتری برود، ولی علاقه ای شخصی به سریال اداره و نقش مایکل اسکات داشت و دلش می خواست مدتی بیشتر در این نقش بماند.

کیم فری، طراح گریم سریال در این باره می گوید: استیو کارل برنامه داشت تا در سریال بماند. به مدیر برنامه هایش گفت و مدیر برنامه هایش هم با تهیه نماینده های سریال تماس گرفت و به آن ها گفت که کارل تمایل دارد قراردادی دیگر برای یکی دو سال آینده بنویسد… ولی زمان گذشت و آن ها هیچ پیشنهادی به استیو کارل ندادند تا قراردادش را تمدید کند. در نهایت، کارل هم که فکر می کرد تهیه نماینده ها و مدیران شبکه تمایلی به ادامه حضور او ندارند، از سریال جدا شد. سریال اداره بعد از رفتن استیو کارل هیچ وقت نتوانست مثل قدیم باشد و خیلی زود دچار افت و تحلیل شد. البته یکی دو فصل آخر دوباره سرپا شد و توانست با تکیه بر شخصیت های دوست داشتنی دیگرش ادامه پیدا کند و در نهایت هم یکی از برترین قسمت های سرانجامی تاریخ سریال ها را تحویل بیننده ها داد.

8. قرار بود بیل موری به جای او در فیلم میس سان شاین کوچولو بازی کند

با اینکه بازیگرهای کمدی نقش درام و جدی بازی نمایند اتفاق تازه ای نیست، اما این ماجرا همواره باعث شگفتی می گردد. حتی کارگردان های فیلم میس سان شاین کوچولو هم که برای نقشی جدی سراغ استیو کارل رفته بودند، در ابتدا انتظار نداشتند که او بتواند از پس آن بر بیاید. وقتی ما با استیو کارل دیدار کردیم، با توجه به سابقه ای ذهنی که از او داشتیم نمی دانستیم که می تواند این نقش را بازی کند یا نه. ولی وقتی با هم صحبت کردیم و درباره شخصیت فیلم حرف زدیم و درباره حس وحال داستان به او گفتیم و اینکه چطور می خواهیم سراغ سوژه برویم، دقیقا با ما هم نظر بود و متوجه شد که دنبال چه هستیم.

البته که بازی در نقش مردی که به تازگی قصد خودکشی داشته کار سختی است، و آن ها قبل از اینکه استیو کارل انتخاب گردد می خواستند سراغ بیل موری بروند. اما بیل موری سرش شلوغ بود و نمی توانست در فیلم بازی کند. در نهایت نقش به استیو کارل رسید و او به همه نشان داد که کاراکترهای درام و جدی را هم می تواند با مهارت و هنرمندی تمام به تصویر بکشد.

9. استیو کارل آهنگی برای سالی سالنبرگر ساخت

شبی با ستاره های بیش از حد (Night of Too Many Stars) ویژه برنامه ای کمدی است که معمولا جان استوارت مجری اش است و برای آگاهی از اوتیسم و حمایت از سازمان های مربوط به آن پول جمع می نماید. سال 2010 استیفن کلبرت و استیو کارل آهنگ همه راجع به سالی حرف می زنند (Everybodys Talking Bout Sully) را در این برنامه اجرا کردند، که در تجلیل قهرمان هادسون و خلبان معروفی بود که سال 2009 هواپیمایش را با فرودی اضطراری روی رودخانه هادسون نشاند.

سال 2016 کلینت ایست وود فیلمی بر اساس این ماجرا ساخت که در آن تام هنکس نقش سالی را بازی می کرد. تازگی ها هم که اعضای کنگره با رأیی متحد اعلام کردند که او سفید جو بایدن در سازمان بین المللی هوانوردی کشور گردد.

10. استیو کارل که خودش هم پدر است با شخصیتش در منِ نفرت انگیز بیشتر ارتباط می گیرد

شخصیت های منفی کارتونی معمولا جوری نیستند که آدم های زیادی با آن ها ارتباط برقرار نمایند و خودشان را درونشان ببینند، ولی در من نفرت انگیز (Despicable Me) داستانی انسانی و گرم روایت می گردد که شخصیت اصلی اش را برای خیلی ها دوست داشتنی می نماید. استیو کارل هم به خاطر همین قلب احساسی فیلم، پیروز شده شخصیتی همدلی برانگیز خلق کند که برای خودش هم مجذوب کننده است. گرو با وجود ویژگی های ظاهری عجیب و لحن و صدای خنده دار، شخصیتی عمیق دارد.

استیو کارل در مصاحبه ای گفت: گرو شخصیتی است که تمام عمرش فکر می نموده زندگی اش باید همین شکلی باشد که هست. بعد با سه دختر کوچک آشنا می گردد که زندگی اش را زیر و رو می نمایند. این اتفاق او را کاملا تغییر نمی دهد، اما روی بخشی از درونیاتش دست می گذارد که همواره وجود داشته ولی او به آن بی توجه بوده و در اعماق فکرش پنهان بوده، به شکلی که خودش هم از وجودش خبر نداشته. این شبیه اتفاقی است که وقتی بچه دار می شویم برای خودمان می افتد.

خیلی از بازیگرها در فیلم های انیمیشنی حاضر می شوند تا دل بچه هایشان را شاد نمایند، اما کارل یک گام فراتر رفت و شخصیت پدرانه خودش را به دل این انیمیشن آورد.

11. از نظر او شخصیتش در فاکس کچر هیولا نیست

فیلم فاکس کچر (Foxcatcher) با کارگردانی بنت میلر بر پایه اتفاقی واقعی ساخته شده، ماجرای جان دو پان و اتفاق هایی که بعد از آوردن کشتی گیرهای المپیکی (با بازی چنینگ تتوم و مارک روفالو) به تیمش افتاد و فاجعه آفرید. کارل نقش دو پان را بازی می نماید، مردی که به خاطر شخصیت و انگیزه های پیچیده اش دست به اقدامی وحشتناک می زند. ساختن تصویری پلید و شرور از چنین شخصیتی راحت بود، اما استیو کارل راستا دیگری را طی کرد.

استیو کارل سراغ بخش های عمیق تر این شخصیت رفت و با نگاهی دلسوزانه به او نگریست، و به جای اینکه دو پان را به شکل هیولایی شیطان صفت نشان دهد، او را مردی با گذشته ای غم انگیز تصویر کرد که از جایگاهش راضی نیست و مدام می خواهد چیزی را ثابت کند. کارل در مصاحبه با گاردین می گوید: هیچ وقت او را به عنوان یک شخصیت منفی و شرور ندیدم و نمی خواستم به این شکل تصویرش کنم. او مردی بود که ابزار لازم را برای رسیدن به اهدافش نداشت، نمی دانست چطور به چیزهایی دست پیدا کند که می خواهد. وقتی از این منظر به او نگاه کنید، عمیقا تکان دهنده و غم انگیز است.

این داستان تلخ و تاریک به پیروزیت زیادی در گیشه نرسید، اما منتقدها حسابی تحویلش گرفتند و نظرهای مثبت بسیاری دریافت کرد و همه درباره نقش آفرینی حیرت انگیز استیو کارل اتفاق نظر داشتند. کارل به خاطر این نقش نامزد اسکار شد و بار دیگر ثابت کرد که در نقش های درام و جدی هم به مقدار نقش های کمدی خوش می درخشد.

12. استیو کارل و ماجرای رکود مالی

آدام مک کی پیش از فیلم رکود بزرگ (Big Short) هم به ماجرای بانک ها و وام هایشان اشاره نموده بود، ولی سر این فیلم بود که مستقیم سراغ معضل و بحران مالی سال 2008 رفت. در این فیلم، استیو کارل نقش مارک بام را بازی می کرد.

استیو کارل بعد از اینکه درگیر پروژه شد و ابعاد این رکود بزرگ را درک کرد، در شوک و حیرت فرو رفت. همه اخبار مربوط به آن را جسته گریخته شنیده بودیم ولی کمتر کسی وارد جزئیات این ماجرا شده بود چون اساسا اطلاعات زیادی از آن در دسترس عموم قرار نمی گرفت. کارل در مصاحبه ای گفت: از اینکه فهمیدم دقیقا چه اتفاق هایی افتاده بهت زده شدم…آدم هایی را در فامیل و آشنا می شناختم که این اتفاق روی زندگی شان تأثیر گذاشت، ولی نمی دانستم دقیقا چه چیزهایی در بانک ها جریان دارد. واقعا ترسناک بود.

منبع: Looper