درمان شپش موی سر با ساده ترین روش ها - وبلاگ دبستانیها

به گزارش وبلاگ دبستانیها، شپش موی سر موجود آزاردهنده ای است ولی در عین حال این موجود خطرناک نبوده و منجر به پخش شدن بیماری نخواهد شد. ابتلا به آلودگی شپش سر به این معنی نیست که فرد بهداشت فردی را رعایت نکرده و یا در محیط آلوده زندگی می نماید. شپش سر هیچگونه عفونت باکتریایی یا ویروسی را با خود حمل نمی نماید.

دلایل ابتلا به شپش سر

شپش، موی بر روی سر را آلوده می نماید. تخم های کوچک شپش، برروی سر شبیه به تکه های شوره سر بنظر می رسند، اما بجای ریختن از روی سر، صحیح و سالم برجای خود باقی می مانند.

شپش سر، تا 30 روز برروی بدن انسان زنده می ماند. تخم های این حشره بیشتر از 2 هفته برروی سر زنده می مانند.

شپش، به راحتی پخش شده و شیوع آنها بین بچه ها مدرسه رو بیشتر می باشد. شپش، در نواحی شلوغ شایع تر می باشد.

امکان ابتلا به شپش سر در صورت موارد زیر ممکن می باشد:

تماس نزدیک با فرد آلوده به شپش.

تماس با لباس و یا رختخواب فرد آلوده به شپش.

استفاده از کلاه، حوله، شانه، روسری و مقنعه فرد آلوده به شپش.

علائم ابتلا به شپش سر

علائم ابتلا به شپش سر شامل:

خارش شدید و آزاردهنده سر

برجستگی های کوچک و قرمز برروی سر، گردن و شانه ها (برآمدگی ها ممکن است پوسته پوسته شده و یا ترشح داشته باشند).

ذره های سفید (تخم ها) برروی پایه موها که به سختی کنده می شوند.

چگونه شپش سر تعیین می گردد؟

تماشا شپش، ممکن است سخت باشد. احتیاج به نگاه از نزدیک برای تشخیص آن می باشد. بعد از پوشیدن دستکش سر فردی که فکر می کنید آلوده هست را زیر نور نگاه نمایید. نور خورشید و یا نور قوی درون خانه برای تشخیص شپش برروی سر مناسب است.

استفاده از ذره بین یاریی بسیار بزرگ می باشد. درصورت یافت شپش، برروی سر خود و یا کودکتان سریعا میبایست نسبت به درمان شپش، اقدام نمایید. 1

چه کسانی بیشتر به شپش موی سر مبتلا می شوند؟از آن جایی که تماس مستقیم سر به سر یکی از عوامل اصلی انتقال آلودگی شپش است؛ خطر ابتلای بچه های که با هم به مدرسه می فرایند و یا در زمین بازی مشغول بازی های گروهی هستند، بیش تر است. در آمریکا بچه ها در سنین پیش دبستانی بیش از بچه ها سنین هدایت به این عارضه مبتلا می شوند. 2

درمان شپش سر

پزشک به احتمال زیاد داروهایی را تجویز خواهد نمود که شپش و تخم شپش را می کشد. این داروها ممکن است تخم شپش که به تازگی گذاشته شده را نکشد.

بنابراین درمان ثانویه در زمان مناسبی که پوره ها از تخم خارج شده اند اما هنوز به شپش بالغ تبدیل نشده اند، ضروری است. برخی مطالعات نشان می دهد که نه روز پس از درمان اولیه زمان ایده آل برای درمان ثانویه است.

داروهای غیر تجویزی

بر پایه پریترین (ترکیب شیمیایی استخراج شده از گل داوودی که برای شپش سمی است) هستند.

قبل از استفاده از این درمان ها، موهای کودک را با شامپو و بدون نرم نماینده شستشو دهید. شستشوی مو با سرکه سفید قبل از شستن شامپو ممکن است به حل کردن چسبی که باعث چسبیدن شپش به بدنه مو می گردد، یاری کند سپس موهای کودک را با آب گرم بشویید. دستورالعمل های درج شده روی بسته بندی برای مدت زمان درمان را رعایت کنید.

داروهای غیر تجویزی عبارتند از:

پرمترین

پرمترین نسخه مصنوعی از پریترین است. عوارض جانبی ممکن است شامل قرمزی و خارش پوست سر باشد.

پریترین با مواد افزودنی

در این داروهای غیر تجویزی پریترین با مواد شیمیایی دیگری که سمیت آن افزایش یافته ترکیب شده است.

عوارض جانبی ممکن است شامل خارش و قرمزی پوست سر باشد. اگر کودک به گل داودی حساسیت دارد نباید از آن بهره ببرید.

داروهای تجویزی

در برخی منطقه ها جغرافیایی، مقاومت شپش ها به داروهای غیرتجویزی افزایش یافته است.

بعلاوه درمان با داروهای غیرتجویزی ممکن است به علت استفاده نادرست و عدم تکرار درمان در زمان مناسب شکست بخورد.

اگر با وجود استفاده صحیح از داروهای غیرتجویزی، درمان موثر نباشد پزشک ممکن است نسخه تجویزی را توصیه کند که شامل موارد زیر است:

بنزیل الکل

این محصول برای شپش ها سمی نیست اما با محروم کردن شپش ها از اکسیژن آن ها را می کشد.

عوارض جانبی ممکن است شامل قرمزی و خارش پوست سر باشد. استفاده از الکل بنزیل که برای ضد عفونی کردن دستگاه های پزشکی استفاده می گردد، می تواند باعث تشنج و سایر واکنش های شدید در نوزادان تازه متولد شده گردد. بنابراین، درمان شپش با الکل بنزیل در بچه ها کم تر از 6 ماه تایید نشده است.

ایورمکتین

برای افراد سن شش ماه یا بیش تر مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول می تواند برای موهای خشک استفاده گردد و باید پس از 10 دقیقه با آب شستشو داده گردد.

اسپینوزاد

برای افراد سن شش ماه یا بیش تر مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول می تواند برای موهای خشک استفاده گردد و باید پس از 10 دقیقه با آب گرم شستشو داده گردد. اسپینوزاد می تواند شپش زنده و تخم شپش را بکشد و معمولا احتیاجی به تکرار درمان ندارد.

مالاتیون

در افراد بالای 6 سال یا بیش تر مورد استفاده قرار می گیرد. این شامپوی دارویی بر روی موی خشک استفاده می گردد و پس از 8 تا 12 ساعت شستشو داده می گردد. این داروی حاوی میزان زیادی الکل است، بنابراین نمی توان از سشوار مو یا در نزدیکی شعله آتش از آن استفاده کرد.

لیندان

این شامپوی دارویی دارای خطر عوارض جانبی شدید، از جمله تشنج است و تنها زمانی استفاده می گردد که سایر درمان ها شکست خورده باشند.

این شامپو به وسیله آموزشگاه اطفال آمریکا برای استفاده در بچه ها توصیه نمی گردد. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هشدار می دهد که استفاده این دارو در افراد با وزن کمتر از 110 پوند (50 کیلوگرم)، زنان باردار یا شیرده، افراد دارای سابقه تشنج و یا دارای عفونت اچ آی وی، ممنوع است.

تغییر شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر ترجیح می دهید برای درمان آلودگی با شپش از دارو استفاده نکنید، می توانید درمان های خانگی جایگزین را در نظر بگیرید اما شواهد بالینی برای اثربخشی چنین درمان هایی وجود ندارد.

شانه کردن موهای مرطوب

شانه کردن موهای مرطوب با شانه های نازک و دندانه دار ممکن است باعث برداشتن شپش و برخی از تخم ها گردد. تحقیق بر اثربخشی این روش قاطع نیست.

مو باید مرطوب باشد و باید چیزی برای روان کردن مو، مانند نرم نماینده مو اضافه کنید. حداقل دو بار در هر دفعه کل مو را از پوست سر تا انتهای مو شانه کنید.

این فرایند باید هر سه تا چهار روز یک بار برای حداقل دو هفته تکرار گردد تا زمانی که شپش بیشتری یافت نگردد.

روغن ها

مطالعات بالینی نشان داده اند که برخی از روغن های گیاهی طبیعی ممکن است بر روی شپش و تخم شپش اثر سمی داشته باشند.

این محصولات عبارتند از:

روغن درخت چای

روغن رازیانه

نرولیدول

ترکیب شیمیایی موجود در بسیاری از روغن های گیاهی

عوامل خفه نماینده

تعدادی از محصولات خانگی برای درمان آلودگی شپش مورد استفاده قرار می گیرند.

نحوه کار آن ها اینگونه است که این محصولات به موها اعمال می شوند و شپش و تخم های شپش را از هوا محروم می نمایند، کلاهی که کل سر را بپوشاند، پوشیده می گردد و در طول شب روی سر باید قرار گیرد. شواهد کمی از اثر بخشی این محصولات در دسترس است.

محصولات مورد استفاده برای این منظور عبارتند از:

سس مایونز

روغن زیتون

کره

وازلین

توجه داشته باشید که از محصولات قابل اشتعال، مانند نفت سفید یا بنزین، برای کشتن شپش و تخم شپش هرگز نباید استفاده گردد.

کم آب کردن بدن شپش ها

یکی دیگر از گزینه ها، استفاده از دستگاه دارای هوای گرم برای کم آب کردن بدن شپش ها جهت از بین بردن شپش سر و تخم شپش است.

این دستگاه احتیاج به آموزش خاصی دارد و در حال حاضر تنها در مراکز حرفه ای درمان شپش موجود است.

از سشوار معمولی برای این کار نباید استفاده کرد چون خیلی داغ است و می تواند پوست سر را بسوزاند.

تمیز کردن لوازم خانگی

شپش ها معمولا پس از گذشت یک روز بدون تغذیه از خون پوست سر و تخم شپش بدون زندگی در درجه حرارتی در نزدیکی پوست سر، زنده نمی مانند.

بنابراین احتمال زنده ماندن شپش در لوازم خانگی کم است. به عنوان یک اقدام احتیاطی، می توانید وسایلی را که شخص آلوده به شپش در دو روز گذشته از آن ها استفاده نموده است را تمیز کنید.

توصیه هایی برای تمیز کردن عبارتند از:

وسایل را در آب داغ بشویید

ملافه ها و لباس ها را در آب داغ و صابون بشویید.

دمای آب باید حداقل 130 درجه فارنهایت یا 54.4 درجه سانتیگراد باشد. سپس با حرارت زیاد خشک کنید.

پاکسازی وسایل مراقبت از مو

شانه ها، برس ها و لوازم جانبی مو را در آب داغ و صابون تمیز کنید.

بسته بندی و مهر و موم کردن برخی وسایل در کیسه های پلاستیکی و برای دو هفته شستشو نشوند.

جارو کردن

کف خانه و مبلمان را با جارو برقی کاملا تمیز کنید.

پیشگیری از شپش سر

جلوگیری از توسعه شپش سر در میان بچه ها در مراکز مراقبت از بچه ها و مدارس سخت است، زیرا تماس ها و ارتباطات بسیار نزدیکی وجود دارد و احتمال انتقال غیرمستقیم از وسایل شخصی کم است.

با این حال، معمولا آویزان کردن لباس های بچه ها بر روی چوب لباسی به صورت جداگانه از لباس های دیگر بچه ها و عدم استفاده از شانه، برس، کلاه و روسری مشترک در پیشگیری از توسعه شپش سر می تواند مفید باشد. نگرانی در خصوص انتقال شپش علت خوبی برای استفاده نکردن از کلاه ایمنی در هنگام ورزش و دوچرخه سواری نیست. 2

پی نوشت:

1.www.rastineh.com

2.www.drdr.ir

3.www.doctoreto.com

منبع: راسخون